بررسی اثرات کود زیستی نیتروکسین و سوپر جاذب رطوبتی بر صفات رشد و اجزای عملکرد ذرت دانهای تحت شرایط تنش آبی |
کد مقاله : 1055-NCFWM |
نویسندگان: |
خسرو پرویزی *1، آرش هدایتی2 1همدان، جاده تهران، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی همدان 2کارشناس ارشد زراعت و اصلاح نباتات، سازمان جهاد کشاورزی استان همدان |
چکیده مقاله: |
به منظور بررسی اثرات کود زیستی نیتروکسین و سوپر جاذب رطوبتی بر صفات رشد و اجزاء عملکرد ذرت دانهای در تحت شرایط تنش آبی این پژوهش به اجرا درآمد. در این آزمایش تیمارهای کم آبیاری شامل آبیاری نرمال (آبیاری در پتانسیل آب خاک 3- بار)، تنش متوسط (آبیاری در پتانسیل آب خاک 7- بار) و تنش شدید (آبیاری در پتانسیل آب خاک 11- بار) بعنوان عامل اصلی و کود زیستی نیتروکسین و پلیمر سوپر جاذب و ترکیب آنها به همراه تیمار شاهد (عدم مصرف نیتروکسین و سوپرجاذب) در چهار سطح بعنوان عامل فرعی به صورت آزمایش اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، طول بلال، محیط بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن 100 دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت بود. نتایج نشان داد که اغلب صفات رشد و نیز عملکرد به صورت معنیداری تحت تأثیر سوپرجاذب و نیتروکسین قرار گرفتند. این اثربخشی در شرایط تنش ملایم کمتر و با تنش شدید بیشتر بود. کاربرد توأم سوپرجاذب و نیتروکسین در هر دو شرایط تنش ملایم و خفیف وضعیت بهتری در صفات رشد و اجزاء عملکرد ایجاد کرد. عملکرد کل در شرایط تنش شدید با استفاده از نیتروکسین و سوپر جاذب و ترکیب آنها در مقایسه با عدم استفاده از آنها به ترتیب 35 ،60 و 68 درصد افزایش یافت. کمترین عملکرد دانه با تنش شدید آبی و عدم استفاده از کود زیستی و سوپرجاذب حاصل شد. |
کلیدواژه ها: |
ذرت، عملکرد، کود زیستی نیتروکسین، کم آبیاری، ماده جاذب رطوبت |
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |