بررسی تیمارهای مختلف آب آبیاری و نیتروژن بر عملکرد سویا در سیستم آبیاری بارانی تک شاخه‌ای
کد مقاله : 1294-NCFWM
نویسندگان:
مجتبی ولی زاده *1، مجتبی خوش روش2، مسعود پورغلام آمیجی3
1ساری میاندرود گهرباران روستای تجن لته سفلی
2عضو هیئت علمی گروه مهندسی آب دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
3دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران
چکیده مقاله:
در سال‌های اخیر تأمین امنیت غذایی برای جمعیت رو به رشد جهان، به‌خوبی حس شده است. درواقع تأمین امنیت غذایی هر کشور با بقای آن کشور‌ ارتباط به‌شدت مستقیم دارد. از طرفی کمبود آب آبیاری عمده‌ترین عامل بازدارنده در زراعت آبی محسوب می‌شود. از این رو، تلاش برای بهینه‌سازی محصول در ازای مصرف کمتر آب، منطقی به‌نظر می‌رسد بنابراین با توجه اهمیت سویا و فراورده‌های آن به عنوان یک محصول مهم و استراتژیک، این پژوهش به بررسی عملکرد سویا تحت تیمار‌های مختلف آبیاری و نیتروژن در یک سیستم آبیاری بارانی می پردازد. تحقیق حاضر طی دوره کشت دو ساله طی سال‌های 1392-1391 در گرگان، تحت یک آزمایش در قالب طرح اسپلیت-پلات با چهار سطح آب آبیاری (I1، I2، I3 و I4) به‌عنوان عامل اصلی ثابت و سه تیمار نیتروژن (N1، N2 و N3) که به‌صورت تصادفی در داخل هر تیمار آبیاری توزیع شده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از آماده‌سازی زمین و ایجاد سیستم آبیاری بارانی تک‌شاخه‌ای، هر تیمار گیاه سویا در یک کرت به ابعاد 2 در 3 متر کشت شد.
نتایج نشان داد، تیمار N3 ، افزایش تولید در روش کم‌آبیاری نسبت به روش آبیاری کامل داشته است، در نتیجه پیشنهاد می‌گردد در شرایط کم‌آبی که نیتروژن امکان جبران کاهش تولید را دارد از روش کم‌آبیاری استفاده شود.
کلیدواژه ها:
عملکرد، نیتروژن، سویا، آبیاری بارانی.
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است