تاثیر افزایش شوری آب رودخانه کارون بر گیاه نیشکر (مطالعه موردی کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر)
کد مقاله : 1249-NCFWM
نویسندگان:
حسین حاجی شرفی *1، شعبان زارعی2، رستم گودرزی3
1جاده اهواز خرمشهر .کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر . مدیریت تحقیقات کاربردی
2اهواز کوی گلستان خیابان شهریور بین آذر و دی مجتمع پاسارگاد واحد 11
3مدیر تولید کشاورزی کشت و صنعت امیرکبیر
چکیده مقاله:
دراقلیمهای خشک بخش بزرگی از آب مورد نیاز گیاه بوسیله آبیاری تامین می شود و آب دارای مقادیر زیادی نمک نامحلول می باشد، کنترل شوری موضوع مهمی در مدیریت آبیاری می باشد. افزایش EC خاک با توجه به حجم آبیاری نیشکر حدود 25000 (متر مکعب در هکتار در سال)و شرایط جوی خوزستان( تبخیر وتعرق بالا) امری قطعی می باشد نیشکر در ردیف گیاهان حساس تا نیمه حساس به شوری قرار گرفته و حد آستانه آن1700 میکرو زیمنس بر سانتیمتر است. این آزمایش در مزارع کشت و صنعت امیرکبیر در سال زراعی 4-1393 اجرا گردید . بررسی های انجام شده نشان داد که یک رابطه خطی بین کاهش عملکرد و افزایش شوری خاک وجود دارد تناژ نی به ازای هر واحد افزایش EC از حداقل شوری مزارعمعادل 7/2 تن (* 637/0-=r) افت محصول داشته است. بگونه ای که با افزایش شوری خاک مزارع عملکرد به میزان 22 درصد کاهش یافته است . بین افزایش شوری و رشد و تولید محصول نیشکر رابطه معکوس وجود دارد هر چند که اختلافات ژنتیکی زیادی در این امر مطرح است. واریته های CP69-1062 و CP57-614 بیشترین حساسیت را به افزایش شوری خاک داشته اند ولی همبستگی منفی واریته های CP48-103 و SP70-1143 نسبت به تغییرات شوری خاک مزارع کمتر بوده است. نیشکر از لحاظ کشت جدید و یا بازرویی بودن تاثیر متفاوتی را از لحاظ شوری نشان می دهد و معمولاً مزارع بازرویی حساس تر هستند.
کلیدواژه ها:
نیشکر، تنش شوری، پارامترهای رشد، عملکرد نی(تن در هکتار)
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است