بررسی عوامل نهادی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، زیست‌محیطی و حقوقی مؤثر بر مدیریت آب زیرزمینی در مزرعه (مطالعه موردی: تجربه کنیا)
کد مقاله : 1100-NCFWM
نویسندگان:
احسان سپهوند *1، مصطفی بنی اسدی2، مجتبی پالوج3
1کرمان- دانشگاه شهید باهنر کرمان- بخش اقتصاد کشاورزی
2دانش‌آموخته دکتری / دانشگاه شهید باهنر کرمان سرباز دوره ضرورت نخبگان / موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی
3عضو هیأت علمی، استادیار و معاون موسسه پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی
چکیده مقاله:
افزایش تقاضا برای منابع آب، به‌دلایل مختلف از جمله افزایش تقاضا برای مواد غذایی، منجر به برداشت بیش از حد از منابع آب در تمام دنیا شده است. کشور ایران نیز از این امر مستثنی نبوده و با توجه به وضعیت خاص اقلیمی و قرار گرفتن در منطقه خشک جهان با بارندگی کمتر از متوسط جهانی و بالا بودن میزان تبخیر و محدودیت عرضه منابع آب در کشور، احتمال بروز بحران‌های اجتماعی ناشی از به خطر افتادن امنیت آبی وجود دارد. از طرف دیگر، مدیریت منابع آب در کشور بیشتر به‌دنبال حل مسئله آب از طریق مسائل فنی-مهندسی، انتقال آب، سد سازی و پروژه‌های سازه‌ای بوده است. این در حالی است که مشکل اصلی منابع آب در کشور، وجود سیستم مدیریتی ناکارآمد است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تجربه کشور کنیا در مدیریت منابع آب زیرزمینی در سطح کلان، حوضه آبریز و سطح مزرعه می‎باشد. برای این منظور، عوامل نهادی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، زیست‌محیطی و حقوقی مؤثر بر مدیریت آب زیرزمینی در کشور کنیا مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که کشور کنیا اقدامات مدیریتی فراوانی در حوزه‌های مورد بررسی انجام داده است و نتایج خوبی نیز در برداشته است. برخی از این اقدامات و توصیه‌های سیاستی که برای ایران ضروری به نظر می‌رسد عباتند از: اصلاح و تدوین قوانین، مشارکت کشاورزان در مدیریت، تمرکز زدایی از مدیریت، دریافت بازخوردهای مدیریتی از سطح مزرعه و حوضه آبخیز، شیوه‌های جدید و کارآمد آبیاری و ایجاد تشکل‌های مردم نهاد برای مدیریت آب در سطح حوضه آبخیز و مزرعه.
کلیدواژه ها:
مدیریت منابع آب، عوامل اقتصادی، نظام حقوقی و قضایی، عوامل نهادی، کنیا
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است