نقش آبیاری بهینه بر کاهش عارضه خشکیدگی خوشه خرما در اراضی سبک
کد مقاله : 1063-NCFWM
نویسندگان:
جواد سرحدی *1، مهری شریف2
1جیرفت- علی آباد- مرکز تحقیقات کشاورزی
2بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایران
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر مدیریت مصرف آب آبیاری بر کاهش عارضه خشکیدگی خوشه خرما آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح آماری اسپلیت پلات شامل 3 سطح دور آبیاری (90، 120 و 150 میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک کلاس A) در کرت اصلی و دو سطح میزان آب آبیاری (70 و 100 درصد میزان تبخیر تجمعی) و یک تیمار شاهد (مدیریت آبیاری کشاورزی) در کرت فرعی در 3 تکراراجرا شد. قبل از بروز عارضه خوشه های درختان مورد آزمایش در توری قرار داده شدند و از ابتدای شروع عارضه به فواصل 3 روز یک بار تا پایان رسیدن خرما داده برداری مربوط به میزان خسارت عارضه انجام شد. در پایان میزان خسارت عارضه در هر تیمار بر حسب درصد خسارت وزنی محصول و درصد خسارت از نظر تعداد خوشه در هکتار اندازه گیری شد. نتایج ادغام دو سال اثر دور و میزان آب آبیاری بر شدت عارضه خشکیدگی خوشه خرما از نظر درصد خسارت وزنی محصول نشان می دهد که کمترین میزان خسارت عارضه با 8/15 درصد مربوط به تیمار 90 میلی متر تبخیر (با دور یکبار در هفته) و میزان آب آبیاری 70 درصد این میزان تبخیر تجمعی (630 مترمکعب در هکتار به ازا هر دور آبیاری)، و بیشترین میزان خسارت با 51 درصد مربوط به تیمار شاهد بود.
کلیدواژه ها:
بافت سبک، تبخیر، دور آبیاری، عارضه خشکیدگی، میزان آب
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است