کند و کاو در الگوی کشت (مطالعه موردی: دشت قزوین)
کد مقاله : 1318-NCFWM
نویسندگان:
فهیمه شیرشاهی *1، حسن ابراهیمی راد2، نیازعلی ابراهیمی پاک3، بابازاده حسین4، محمدرضا خالدیان5
1رشت.دیلمان.خیابان شیرخانی، بعد از نان فانتزی .ساختمان حمیدرضا.پلاک 2. طبقه 2 کد پستی 4167615153
2رشت بلوار دیلمان خیابان شیرخانی بعد از نان فانتزی المپیک پلاک 2. طبقه 2
3147
4دانشیار؛ دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم و تحقیقات تهران؛ دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی؛ گروه مهندسی آب؛ تهران؛ ایران،
5دانشیار؛ دانشگاه گیلان، دانشکده علوم کشاورزی، گروه آموزش مهندس کشاورزی، آب، رشت، ایران.
چکیده مقاله:
با توجه به توسعه شبکههای آبیاری و زهکشی در کشور، مدیریت این شبکهها و پیروی از برنامهریزیهای دقیق به منظور بهرهبرداری بهینه از منابع آب، خاک، انرژی و سرمایهگذاریهای انجام شده، ضروری میباشد. هدف از انجام این مطالعه بهینه‌سازی الگوی کشت، تخصیص آب آبیاری و دستیابی به بالاترین درآمد حاصل از کشت در دشت قزوین با اعمال شرایط مختلف محدودیت زمین است. از مدل برنامه‌ریزی ریاضی برای بهینه‌سازی استفاده شده و بهینه-سازی در 3 سناریوی سطح شامل S1، S2 و S3 (به ترتیب برابر سطح کشت موجود، 10 درصد افزایش سطح زیر کشت و 10 درصد کاهش سطح زیر کشت کل) در سه تکرار با دامنه کاشت متفاوت بهینه‌یابی گردید. بررسی نشان داد که سطح زیر کشت در شرایط موجود بهینه نیست. برخلاف تصور با افزایش سطح زیر کشت (S2) میزان درآمد کاهش یافت. ضمناً نتایج نشان داد که می‌توان تنها با داشتن میزان درآمد یونجه میزان درآمد کل را تخمین زد.
کلیدواژه ها:
بهینه‌یابی، درآمد، سطح زیر کشت، شبکه
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است