بررسی اثرات متقابل مدیریت آبیاری و تراکم کشت در سالهای مختلف بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم هاشمی
کد مقاله : 1317-NCFWM
نویسندگان:
حسن ابراهیمی راد *1، بابازاده حسین2، ابراهیم امیری3، فهیمه شیرشاهی4
1رشت بلوار دیلمان خیابان شیرخانی بعد از نان فانتزی المپیک پلاک 2. طبقه 2
2دانشیار؛ دانشگاه آزاد اسلامی؛ واحد علوم و تحقیقات تهران؛ دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی؛ گروه مهندسی آب؛ تهران؛ ایران
3دانشگاه آزاد اسلامی
4رشت.دیلمان.خیابان شیرخانی، بعد از نان فانتزی .ساختمان حمیدرضا.پلاک 2. طبقه 2 کد پستی 4167615153
چکیده مقاله:
کمبود منابع آبی در مزارع برنج، استفاده بهینه از منابع موجود را ضروری می‌نماید. این پژوهش به منظور بررسی اثرات متقابل مدیریت‌ آبیاری و تراکم کشت بر عملکرد و بهرهوری آب برنج رقم هاشمی، در منطقه کوشال- لاهیجان واقع در شمال ایران به اجرا درآمد. طرح به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار طی فصل‌های زراعی 1393 و 1394 انجام شد. تیمارهای آبیاری در پنج سطح و تراکم در سه سطح بودند. تأثیر مدیریت آبیاری و تراکم بوته بر صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود (01/0P <). نتایج تجزیه مرکب داده‌ها نشان داد که تأثیر تنش خشکی و تراکم بوته بر صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. تیمار مدیریت آبیاری 8 روز تا گلدهی:3I و تراکم کاشت20×20:2D تنها 88/4 درصد کاهش در عملکرد توانست بالاترین میزان کارائی را به خود اختصاص دهد؛ ضمن اینکه 6/13 درصد در مصرف آب صرفه جوئی کرد. بین میزان عملکرد و صفات تعداد کل خوشه، تعداد پنجه همبستگی مثبت ولی با صفت تعداد دانه پر در خوشه همبستگی منفی وجود داشت. با استفاده از صفات وزن هزار دانه، تعداد کل خوشه و تعداد دانه پر در خوشه می‌توان معادله عملکرد برنج را تحت شرایط تنش خشکی در تراکم‌های مختلف پیش‌بینی نمود. تراکم زیاد (D1) اجزای عملکرد در بوته کاهش مییابد و با افزایش فاصله (D3) عملکرد در سطح و کارآیی کاهش می‌یابد، بنابراین تراکم ((D2 بهینه میباشد
کلیدواژه ها:
برنج، تراکم کاشت، تنش خشکی، کارآیی مصرف آب، عملکرد.
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است