برآورد تبخیر و تعرق مرجع روزانه در مناطق نیمه‌مرطوب در شرایط کمبود داده‌های هواشناسی
کد مقاله : 1289-NCFWM
نویسندگان:
عباس رضائی *1، زهرا شیری2، جلال شیری3، شهریار دشتی4، حمید حاتمی ملکی4
1مراغه- گلشهر-دانشگاه مراغه- گروه علو م و مهندسی خاک
2استان آذربایجان شرقی- شهرستان چاراویماق- بخش مرکزی- شهر قره آغاج- خ امام- 5581636379
3عضو هیات علمی-دانشگاه تبریز
4عضو هیات علمی دانشگاه مراغه
چکیده مقاله:
تبخیر و تعرق مرجع (ETO) در تعیین کارایی مصرف آب از اهمیت زیادی برخوردار است. محققان به منظور یافتن مدلی مناسب برای برآورد کاربردی ETO در مکان‌های بدون ایستگاه و مکان‌های دارای ایستگاه هواشناسی با متغیرهای کم، در سراسر جهان مشغول تحقیق هستند. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر روش‌شناسی برآورد بهینه ETO برای دو وضعیت فوق برای مناطق نیمه‌مرطوب است. ایستگاه‌ هواشناسی یاسوج (نیمه‌مرطوب) به‌عنوان ایستگاه اصلی و 20 ایستگاه‌ در محدوده صفر تا 300 کیلومتری از ایستگاه اصلی به‌عنوان "نزدیک" مشابه و غیرمشابه و دو ایستگاه مشابه خارج از 300 کیلومتر نیز به‌عنوان "دور" در نظر گرفته شد. ETO بر اساس سه سناریوی مدیریت داده‌های هواشناسی 1- محلی 2-محلی- خارج محلی و 3- خارج محلی در قالب مدل‌های هارگریوز (HR)، پریستلی-تیلور (PT) و مک‌کینک (MK) به‌صورت معمولی و واسنجی‌شده (calib.) و سه مدل ANFIS برای تمام ایستگاه‌ها برآورد گردید و درنهایت بهترین مدل و مناسب‌ترین مدیریت معرفی شد. نتایج نشان داد که سناریوی 2 بهتر از 3 و 1 است، میانگین سرعت باد، ارتفاع از سطح دریا، فاصله از ایستگاه اصلی و شرایط همسان یا غیر همسان آب‌وهوایی روی کارایی مدل‌ها مؤثر بود. به‌طور کلی برای سناریوی 1 مدل‌های PT و HR، برای سناریوی 2 در ایستگاه‌های نزدیک مدل PT'calib، برای سناریوی 2 ایستگاه‌های دور همه مدل‌ها، برای سناریوی 3 در ایستگاه‌های نزدیک مدل PT قابل توصیه بودند و برای سناریوی 3 در ایستگاه‌های دور هیچ مدلی مناسب نبود. در مجموع می‌توان دو مدل PT و PT'calib به‌عنوان مدل‌های عمومی در همه شرایط معرفی کرد.
کلیدواژه ها:
تبخیر و تعرق مرجع، کارایی مصرف آب، مدل‌های تجربی، مدل فائو- پنمن- مانتیث، مدل‌های هوشمند
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است