ارزیابی پیش تیمارهای مختلف در بهبود فتوسنتز و رشد نهال گردو پس از انتقال به محیط باغ
کد مقاله : 1258-NCFWM
نویسندگان:
فریبا احترامی *
پاکدشت ، بلوار امام رضا (ع)، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران. کد پستی: 3391653755
چکیده مقاله:
گردو (Juglans regia) از گیاهان حساس به خشکی است و از این رو همواره بخشی از درختان جوان به محض انتقال از گلخانه خزانه به محیط باغ به دلیل کم آبی و گرما دچار تنش شده و از بین می‌روند. در پژوهش حاضر تلاش شد با اعمال تنش شوری، خشکی کنترل شده و یا با استفاده از بتاآمینوبوتیریک اسید در نهال‌های گردو چندلر کشت بافتی نسبت به شرایط نامساعد و شوک انتقال، تحمل سیستمیک ایجاد گردد. کارایی تیمارها با 1) ارزیابی درجه گشودگی روزنه‌ها و سرعت از دست رفتن آب از برگ جدا شده پس از اعمال پیش تیمارها و 2) اندازه گیری رشد، سرعت فتوسنتز، سبزینگی برگ، و شاخص پایداری غشاء در90 روز پس از انتقال به باغ ارزیابی شد. گیاهان پیش تیمارشده عملکرد بهتری در کنترل روزنه نسبت به از دست دادن آب داشتند. در محیط باغ، این گیاهان نسبت به گیاهان شاهد سرعت فتوسنز و هدایت روزنه‌ای بیشتری داشتند که در این خصوص بیشترین تاثیر را پیش تیمار بتاآمینوبوتیریک اسید نشان داد. در پیش تیمار بتاآمینوبوتیریک اسید محتوای نسبی کلروفیل برگ پس از انتقال به باغ نسبت به دیگر تیمارها در سطح بالاتری بود. در انتهای آزمایش، پیش تیمار بتاآمینوبوتیریک اسید و تنش شوری به صورت معنی‌داری وزن تر شاخساره و ریشه و وزن تر کل درخت را نسبت به گیاهان شاهد افزایش دادند. در مجموع مشخص شد پیش تیمار بتاآمینوبتیریک اسید و تنش شوری با القاء تحمل در گردو می‌توانند در جهت کنترل شوک انتقال و سازگاری نسبت به شرایط نامساعد محیطی عمل نمایند.
کلیدواژه ها:
القاء تحمل، بتاآمینوبوتیریک اسید، پایداری غشاء، شوک انتقال، مبادلات گازی، Juglans regia
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است