تاثیر پلیمر سوپر جاذب روی صفات زراعی آفتابگردان در شرایط مطلوب و محدود کننده رژیم های رطوبتی
کد مقاله : 1256-NCFWM
نویسندگان:
حسین نظرلی *1، علی نادری عارفی2، امین نامداری3
1مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان
2گرمسار، میدان بسیج، مدیریت جهاد کشاورزی
3گچساران-پردیس تحقیقات دیم
چکیده مقاله:
تحقیقدربارهمدیریتآبیاریدرمزرعه،برایافزایشکارایی آبیاریوکاهشهدررفتآبضروریاستبه منظور بررسی تاثیر رژیم‌های آبیاری و پلیمر سوپر جاذب A200بر روی آفتابگردان روغنی رقم مستر،آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقات کشاورزی دانشگاه ارومیه اجرا شد. تیمار‌ها شامل سه فاصله آبیاری (8، 12 و 16 روز یکبار) در کرت‌های اصلی و پنج مقدار پلیمر (صفر، 75، 150، 225 و 300 کیلوگرم در هکتار) در کرت‌های فرعی، مورد مقایسه قرار گرفتند. تنش خشکی از مرحله 14 برگی اعمال شد. نتایج نشان داد تنش خشکی باعث کاهش معنی‌دار ( (Pمحتوی نسبی آب برگ، طول دوره رشد، تعداد برگ، محتوی کلروفیل و عملکرد دانه گردید. از طرف دیگر کلیه صفات مذکور تحت تاثیر مقادیر مختلف سوپر جاذب قرار گرفتند (P). اثر متقابل پلیمر و تنش خشکی درصفات عملکرد دانه، محتوی نسبی آب برگ و تعداد برگ معنی دار شد. بالاترین مقدار محتوی نسبی آب برگ (82/83 درصد) مربوط به آبیاری نرمال و پلیمر 300 کیلوگرم در هکتار و پایین ترین مقدار این صفت (7/49 درصد) مربوط دور آبیاری 16 روز و بدون استعمال پلیمر بود. مقادیر بالای پلیمر (225 و 300 کیلوگرم در هکتار) بهترین تاثیر را بر روی صفات مورد بررسی در تمامی فواصل آبیاری حتی تحت شرایط کم آبیاری داشتند. با توجه به محدودیت منابع آب، سوپر جاذب ها می توانند یک راه کار مناسب برای پایداری عملکرد آفتابگردان در شرایط خشکی باشند.
کلیدواژه ها:
آفتابگردان، کم آبیاری، پلیمر، محتوی نسبی آب برگ، عملکرد دانه
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است