بررسی نظام حقابه بری و تخصیص آب در جهت استفاده معقول از منابع آبی دشت گلپایگان
کد مقاله : 1220-NCFWM
نویسندگان:
سیدامید میرمحمدصادقی *
81569-8523
چکیده مقاله:
همواره حجم کم آب رودخانه‌ها در مقایسه با وسعت اراضی حاصلخیز، باعث منازعه افراد ذینفع بوده است و محدودیت آب و ضرورت مدیریت بهینه استفاده از آن، در طول زمان موجب پیدایش و تکامل نظام‌های بهره‌برداری متعددی در شرایط گوناگون طبیعی واجتماعی روستا‌های ایران شده است. همچنین اصلاحات اراضی دهه 1340 ساختار‌های اجتماعی و مناسب اقتصادی روستا‌ها را دچار دگرگونی‌های بنیادین کرد که در همین راستا حقابه‌برآن نیز بایستی مانند سایر قسمت‌های دیگر خود را با شرایط کم آبی وفق داده و با تدبیر مسئولین و مدیران همسو شده تا در این شرایط بتوانند به کشت و کار خود ادامه دهند. مدرن‌سازی شبکه‌های انتقال و حذف برداشت مستقیم از رودخانه از اساسی ترین گام‌هایی است که در کنار فرهنگ‌سازی و ایجاد تشکل‌های حقابه‌بری بایستی صورت گیرد. در همین راستا این پژوهش به بررسی نظام حقابه‌بری و تخصیص آب در دشت گلپایگان پرداخته است که مشخص شد نظام بهره برداری قبل از احداث از طریق نهر‌های سنتی انجام می شده که با احداث سد و شبکه آبرسانی مدرن‌تر، نیاز به بررسی و بازبینی نحوه تخصیص آب می‌باشد. همچنین سیستم‌های انتقال آب جدید نیاز به مشارکت بیشتر حقابه-برآن در جهت کم کردن نقاط برداشت آب دارد.
کلیدواژه ها:
تخصیص آب، انهار سنتی، کانال آب‌رسانی، حقابه‌بری
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است