| تغییرپذیری سطح ایستابی در اراضی شالیزاری دارای سیستم زهکش زیرزمینی تحت بارندگی های مختلف |
| کد مقاله : 1202-NCFWM |
| نویسندگان: |
|
افسانه اقبالی *1، علی شاهنظری2، قاسم آقاجانی3 1مازندران-ساری-اتوبان قائمشهر-پشت شهرک فرهنگیان-سرخکلا 2دانشیار مهندسی آب دانشکده علوم زراعی 3مربی گروه مهندسی آب دانشکده علوم زراعی |
| چکیده مقاله: |
| بارندگی از عوامل افزایش سطح ایستابی در اراضی شالیزاری دارای سیستم زهکشی زیرزمینی، میباشد. سیستم زهکشی، فرآیند خارج کردن آب سطحی اضافی از طریق نگهداشت به موقع آب برای رسیدن به منافع اقتصادی و اجتماعی و حفظ محیط زیست است. در این تحقیق به منظور بررسی تغییرات سطح ایستابی در بارندگیهای مختلف، سه نوع سیستم زهکشی زیرزمینی در اراضی شالیزاری دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای مورد مطالعه شامل: عمق 0.9 متر و فاصله 30 متر (D0.90L30)، چهار خط زهکش به اعماق 0.65 و 0.9 متر به صورت یک در میان به فاصله 15 متر (Bi_Level) و عمق 0.65 متر و فاصله 30 متر (D0.65L30) و یک تیمار شاهد(بدون زهکشی) بودند. این تحقیق، طی دوره ای از مهر 1395 تا فروردین 1396 صورت گرفت. مقادیر بارندگی ثبت شده 7.1، 7.6، 17.8، 37.5 و 47.5 میلیمتر بود. اندازه‌گیری عمق سطح ایستابی توسط چاهکهای مشاهده ای، به صورت پیوسته طی دورههای سه، پنج و هفت روز پس از بارندگی انجام گرفت. نتایج نشان داد، بیشترین خیز سطح ایستابی تیمارها بهJرتیب: 45.18 ٪(D0.90L30)، 32.37 ٪(Bi_level)، 25.85 ٪(Control) و 25 ٪(D0.65L30) به مقدار، 24.84، 39.5، 35.97 و 33.78 میلی متر طی هفت روز پس از بارندگی (17.8 میلی متر) بدست آمد. وقوع بارندگی زیاد در این دوره را میتوان، سبب نHکارآمدی سیستمهای زهکشی در افت سطح ایستابی دانست. همچنین تعداد روزهای مورد نیاز برای رسیدن به حداکثر سطح ایستابی تیمارها به ترتیب: (D0.90L30) هفت روز، (Bi_level) سه روز، (D0.65L30) پنج روز، (Control) هفت روز پس از بارندگی بدست آمد. |
| کلیدواژه ها: |
| اراضی شالیزاری، بارندگی های مختلف، تغییرات سطح ایستابی، زهکشی زیرزمینی |
| وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |
