بهینه‌سازی مصرف آب آبیاری و زمین‌های زراعی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه
کد مقاله : 1144-NCFWM
نویسندگان:
مصظفی مردانی *1، منیره زینالی2، محمود صبوحی صابونی3
1دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان-گروه اقتصاد کشاورزی
2ارومیه دانشگاه فنی و حرفه ای
3استاد/دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده مقاله:
بهینه سازی شبکه توزیع آب آبیاری برای مقدار آب در دسترس و زمین های قابل کشت، با توجه به بحران جهانی آب یکی از بهترین راه های افزایش سود کشاورزان تحت پوشش اراضی آن است. تخصیص آب در این سیستم ها معمولاً بر اساس پیش‌بینی عواملی مثل تقاضای آب برای محصولات و مقدار آب قابل دسترس صورت می‌گیرد. عدم اطمینان در پیش‌بینی این عوامل جزء ذات سیستم‌های توزیع آب کشاورزی است. در مطالعه حاضر به بهینه‌سازی تخصیص آب و اراضی تحت پوشش سدهای فعال در حوضه دریاچه ارومیه به منظور حداکثر کردن سود مصرف‌کنندگان برای سه سال افق برنامه‌ریزی (97-1395) پرداخته شد. برای بررسی تأثیر عدم حتمیت در تخصیص آب و زمین‌های زراعی این منطقه از بهینه‌سازی با پارامترهای کنترل‌کننده میزان محافظه‌کاری استفاده شد. برای بررسی حساسیت مدل به افزایش راندمان و میزان محافظه‌کاری سناریوهای متفاوتی اعمال شد. مدل ارائه شده در چهار راندمان 35، 45، 55 و 65 درصد، سطوح متفاوت عدم حتمیت و در نهایت ترکیبی از این سناریوها بررسی شد. نتایج نشان داد که با میزان عدم حتمیت سود کشاورزان حاصل از انتقال آب کاهش می‌یابد. نتایج نشان داد که جهت تأمین آب مود نیاز دریاچه ارومیه و هم‌چنین بخش‌های دیگر در محدوده بعضی از سدها نظیر سد شهرچایی و بوکان سطح زیرکشت به ناچار حدود 50 درصد در سال اول دوره برنامه‌ریزی و حدود 40 درصد در سال دوم برنامه‌ریزی باید کاهش یابد. سدهای دیگر نیز سطح زیر کشت را نسبت به سطح زیر کشت فعلی حتی الامکان باید کاهش دهند.
کلیدواژه ها:
بهینه‌سازی، سیستم‌های چند مخزنی، حوضه دریاچه ارومیه، عدم قطعیت
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است