تغذیه بهینه گندم بر افزایش عملکرد و بهره‌وری مصرف‌آب در شرایط شور
کد مقاله : 1117-NCFWM
نویسندگان:
علیرضا جعفرنژادی *1، ناصر دواتگر1، فاطمه مسکینی ویشکائی2، آرش تافته3، سید محمدهادی موسوی‌قضل1، امداد محمدرضا4
1عضو هیات علمی
2هضو هیات علمی
3موسسه تحقیقات خاک و آب کرج
4موسسه خاک و آب
چکیده مقاله:
کمبود آب و شوری دو محدودیت عمده مؤثر بر عملکرد محصول در مناطق خشک و نیمه خشک می‌باشند. آبیاری مداوم با آب شور سبب افزایش شوری خاک و کاهش جذب توسط ریشه خواهد شد. بر این اساس، تغذیه متعادل گیاه در این شرایط نقش مؤثری در تعدیل‌ اثرات تنش شوری بر تولید محصول دارد. هدف این مطالعه تغذیه متعادل ( بر اساس مراحل فنولوژیک) بر عملکرد گندم و مقدار آب مصرفی در شرایط آبیاری با آب شور می‌باشد. بدین منظور گندم در دو کرت مقایسه‌ای با شرایط اولیه خاک مشابه (شوری بیشتر از 5 دسی‌زیمنس بر متر ) کشت و با آب آبیاری با شوری 1/9 دسی‌زیمنس بر متر آبیاری شدند. کرت اول به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد و کوددهی براساس عرف منطقه انجام گردید. در کرت دیگر، براساس آزمون خاک توصیه‌های کودی و مقادیر کود مورد نیاز گیاه در مراحل مختلف رشد اعمال شدند. نتایج نشان داد که با وجود اینکه مقدار افزایش شوری خاک پس از دوره رشد گیاه، در هر دو کرت تقریبا مشابه بود، اما عملکرد گندم در شرایط کوددهی بهینه (2/4 تن در هکتار) تقریبا دو برابر بیشتر از تیمار شاهد بود. همچنین مصرف بهینه کودهای شیمیایی موجب کاهش مصرف آب آبیاری به میزان تقریبا 1000 متر مکعب و موجب افزایش معنی‌دار بهره‌وری مصرف آب گردید. بنابراین می‌توان بیان نمود که مصرف بهینه کود بر اساس مراحل رشدی گیاه در این شرایط، سبب مدیریت بهتر شوری خاک، جلوگیری از روند تخریب خاک و در نهایت بهبود بهره‌وری مصرف آب و عملکرد گیاه خواهد شد.
کلیدواژه ها:
شوری، بهره‌وری مصرف آب ، تغذیه متعادل گیاه
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است